Τα πλεονεκτήματα του να πηγαίνεις παρακάτω..

    Γεια σας,
Επέστρεψα και έχω να πω πολλά, σίγουρα από την τελευταία μου ανάρτηση έχουν αλλάξει πολλά.. Δεν βρίσκομαι πλεόν σε σχέση, από ότι φαίνεται για καλό, δεν σκοπεύω να ρίξω ευθύνες άλλωστε όσοι έχουν ευθύνη σε ένα ζήτημα ενδόμυχα το γνωρίζουν. Είναι περιττό επομένως να αναφερθώ σε πρόσωπα ή σε καταστάσεις, διότι έχω αποφασίσει να κλείσω πολλούς διακόπτες. Αποφάσισα ότι κανείς που δεν το έχει επιδιώξει δεν αξίζει ούτε τα δάκρυα, ούτε το θυμό, ούτε τη λύπηση μου, κάθε σχετική κατάσταση την αντιμετωπίζω πλέον με απάθεια, και αυτό γιατί όπως είπα και πριν έχω κλείσει πολλούς διακόπτες. Το κακό με το να θες να πας παρακάτω, είναι ότι δεν είναι απαραίτητο ότι το θέλουν και οι γύρω σου, και πιστέψτε με θα πατήσουν επί πτωμάτων για να μην το καταφέρετε, το παν όμως είναι να μην ενδίδετε, όταν ο κάθε επιτήδειος ,εξαιτίας του εγωισμού του που θίχτηκε, προσπαθεί να σας ανοίξει μια πόρτα που κλείσατε, απλά και μόνο για να σας ξαναοδηγήσει στην ίδια δύνη και να μετέχετε στο κενό που ο ίδιος δεν θα καταφέρει ποτέ να καλύψει..
Πώς είναι να ζεις στην κόλαση; Καλό ερώτημα, κανείς δεν γύρισε να μας πει,παρόλα αυτά γεύσεις παίρνετε καθημερινά πιστέψτε με.. Πώς είναι άτομα που έλεγες πως αγαπούσες πλεόν να σε αφήνουν παγερά αδιάφορο; Ξέρω, άσχημο συναίσθημα απλά που ανακαλύπτεις για μια ακόμα φορά πως έκανες λάθος..... Λάθος; Για περίμενε,όλες οι σχέσεις δεν είναι εν δυνάμη λάθη ή σωστά; ΣΩΣΤΑ!!!!!!!! Για αυτό δεν μετάνοιωσα ποτέ τα λάθη μου. Πληγώθηκα. Το επέλεξα. Έπεσα κάτω. Ξανασηκώθηκα. Και- ίσως- το ξανάκανα. Παρόλα αυτά ήταν επιλογή μου αυτή με καθόρισε,με έκανε καλύτερο πιο ώριμο ακόμα και αν με γύμνωσε,με χτύπησε,με πλήγωσε,με άφησε με τίποτα... Να ευχαριστήσω άτομα ή καταστάσεις ή και τα δύο, τόσα χρόνια έμαθα να είμαι ολιγαρκής και να ευχαριστώ και τα δύο, άτομα που με έκαναν σκουπίδι και καταστάσεις που με πλήγωσαν, τις ευχαριστούσα μαζοχιστικά γιατί ήξερα ότι γίνομαι καλύτερος, γιατί ήξερα και ξέρω ότι κάθε άνθρωπος είναι ένας δάσκαλος και έχει κάτι να μου δώσει..... Ωστόσο, ποτέ ως τώρα δεν κατάφερα ήταν να ευχαριστήσω εμένα, που ζει και αναπνέει ως εδώ,και αυτό κάνω τώρα γίνομαι καλός με μένα,γιατί ξέρω ότι δεν θα με πατήσω όπως με πάτησαν άλλοι.. Στο εξής είμαι εγώ με εμένα, αν κάποιος με θέλει στη ζωή του, οφείλει να ξέρει αρχικά τι σκατά θέλει στη ζωή του, τι θέλει από μένα(σιχάθηκα τα άτομα που θα λιμνάζουν μια ζωή, που θα ζουν μες στα σκατά), όποιος με θέλει ας με ψάξει,ας με διεκδικήσει,ας επενδύσει και έννοια του θα του ανταμειφθεί,δεν είναι εκβιαστικό, είναι η αλήθεια μου.... Αρκετά είπα..... Να κλείσω εδώ ένα κεφάλαιο μεγάλο που σιχαθηκα να με παίρνει από πίσω σαν σκύλος, λέγεται λάθη και τα αφήνω εδώ,απαιτώντας να με αφησουν και αυτά..... Έχω κάνει λάθη λοιπόν και πολλά, αλλά όπως και μια ψυχή μου είπε, μόνο εγώ ξέρω και ποιος είμαι και τι αξίζω,ίσως το λησμόνησα πολλές φορές γιατί κάποιοι το προσπαθησαν αρκετά να γινει, αλλά αυτός ο Σωκράτης πέθανε.. Ξέρω ποιος είμαι,τι αξίζω,τι θέλω και που πάω....

Τις όμορφες καληνύχτες και όνειρα γλυκά σε πολλούς, σε άλλους πάλι δεν εύχομαι τίποτα ούτε καν έναν εφιάλτη, γιατί πρώτον δεν είμαι εκδικητικός και δεύτερον είναι γεγονός ότι αυτό το ζουν κάθε μέρα.... Είναι η ίδια τους η ζωή.... Εις το επανειδείν....

2 μήνες μαζί σου ή Το πιο όμορφο δώρο μου ή Μια δύναμη ενώνει δυο παλιούς γνώριμους ;)

Δεν μπορούσα να καταλήξω σε κάποιον τίτλο καρδούλα μου και τους έγραψα όλους,νομίζω ότι από το να αγχώνομαι και για το τι τίτλο θα βάλω καλύτερα να τους βάλω όλους και να επιλέξεις εσύ ποιος σου αρέσει περισσότερο..

Ήρθα εδώ για να σε γνωρίσω,το ξέρω και είμαι σίγουρος! Είμαι αυτός που έψαχνες σίγουρα δεν έχω τη λάμψη και τη ζωντάνια αυτού που ονειρευόσουν ακριβώς,αλλά σκέψου οτι είμαι άνθρωπος και γω και έχω πάθη,λάθη και αλλά τόσα. Βέβαια νομίζω οτι αυτό το ξέρεις,και άλλωστε χωρίς αυτά δεν θα είχαν και νόημα οι σχέσεις,αν δεν είχες κάτι να φτιάξεις,κάτι να διορθώσεις,έναν δρόμο να μπορέσεις να τον στρωσεις με τον άνθρωπο σου..... Δεν θα είχε νόημα ψυχούλα μου :)

χαίρομαι για αυτά που ως τώρα μου έχεις χαρίσει και επιπρόσθετα για όλα αυτά που διατίθεσαι να μου δώσεις στο μέλλον. Το να είμαι μαζί σου με κανει ευτυχισμένο και ασφαλή,είμαι σίγουρος για εμάς και για όλα,όταν και όσο είμαι μαζί σου ξέρω αυτό που πριν έψαχνα και που αν σε χάσω θα έχω χάσει,ξέρω.....

Αν πολλές φορές φερομαι χαζά και ανώριμα,κάνε υπομονή και θα δεις οτι θα το καταλάβω και θα διορθωθώ,αυτό φυσικά στο απέδειξα πριν λίγες μέρες!

Πολλές ειναι οι φορές που φοβήθηκα καρδιά μου μη σε χάσω,αλλά αυτό με έκανε να σε κρατήσω κιόλας και να παλέψω για να σε έχω,και αυτόν τον φόβο δεν θελω να τον νιώθω και ευτυχώς δεν τον έχω ξανανιώσει.

2 μήνες τώρα μετά από πολυ καιρό είμαι χαρούμενος,είμαι ευτυχισμένος και περήφανος,έχω δύναμη να κάνω πολλά,είμαι δημιουργικός και έχω όραμα και ελπίδα για πολλά!

Είμαστε πιο ώριμοι για μας και πιο συνειδητοποιημένοι από τις αρχές σε ξέρω και με ξέρεις καλύτερα,και όσο μαθαίνουμε ο ένας τον άλλον μαθαίνουμε και εμάς,μαθαίνουμε αυτό το όμορφο συναίσθημα που έχουμε,μαθαίνουμε αυτή την ενέργεια που πολυ σοφά μας ένωσε γιατί πολυ απλά και οι δυο εξίσου απεγνωσμένα της ζητάγαμε να μας φέρει μαζί,και το έκανε......

Πίστευα πολυ καιρό οτι θα σε έβρισκα πάντα,όσο θυμάμαι τον εαυτό μου σε έψαχνα,παλιότερα ως μια φιλική φιγούρα -αν και πάντα ήξερα οτι προοριζόσουν για μένα-και αργότερα για να είμαστε μαζί..

Δεν μένει κάτι άλλο παρά να ζήσουμε αυτό που έχουμ,και που και οι δυο μας τοσο πολυ θέλαμε και προσδοκούσαμε!

Σου υπόσχομαι να είμαι αυτός που ξέρεις πάντα,αυτός που πάντα ήξερες,και έψαχνες.. Να είμαι ο δικός σου άνθρωπος και σύντροφος. Σήμερα κλείσαμε 2 μήνες και τα καλύτερα πίστεψέ με έρχονται τι λες γατάκο μου Attreaversiamo? :)

Θα σας πω μια ιστορία.....

Δεν ήταν καλά και βγήκε έξω στο μπαλκόνι για τσιγάρο,βλέπεις το άρχισε και δεν μπόρεσε να το κόψει... Έκλεισε πίσω του αγριεμένα την μπαλκονόπορτα ,βιαστικά άναψε ένα τσιγάρο και βυθίστηκε μέσα στον καπνό του τσιγάρου,στις ίδιες του τις σκέψεις..... Καπνό που μύριζε μπαρούτι,καπνό που μύριζε σάρκα καμμένη και αίμα,γιατί βλέπεις έτσι είναι ο πόλεμος,και ποσο μάλλον ο πόλεμος που γίνεται μέσα σου..... Ένας πόλεμος που τα θύματα που θρηνείς,είναι ο ίδιος σου εαυτός που τον αμφισβητείς προσπαθώντας να αγγίξεις αυτό που κάποιοι ονόμασαν "ευτυχία"..... Τι έψαχνε; Άγνωστο! Μάλλον έψαχνε αγάπη,μάλλον τον ίδιο του τον εαυτό,αλλά αυτο που έψαχνε τελικά ήταν σαν να ψάχνεις σε μια πλαγιά γεμάτη νεκρούς πολέμου,έστω και έναν ζωντανό..... Σαν να ψάχνεις σε ένα δωμάτιο γεμάτο με κομμάτια από σκόρπια παζλ,να βρεις τα κομμάτια ενός συγκεκριμένου έχοντας και την απαίτηση αφού το βρεις να το φτιάξεις.....Και αν τελικά η ευτυχία είναι να ψάχνεις όλα αυτά,και ελπίζοντας μέχρι τέλους ακόμα και ας μην τα βρεις; Και ποιος είμαι εγώ για να δώσω έναν ορισμό στην ευτυχία...; Όχου!!!!! Ερωτήσεις,ερωτήσεις και ξανά μανά ερωτήσεις και καμία απάντηση.... Αυτό τον προβλημάτιζε το ότι έθετε ερωτήσεις μόνο,πάντα έψαχνε απάντηση αλλά σε κάποιες δεν έβρισκε ή και να έβρισκε μετά από λίγο καιρό μια άλλη απάντηση φαινόταν πιο ικανοποιητική για να καλύψει την ερώτηση που στεκόταν εκεί πάντα ίδια..... Είναι αστείο οι ερωτήσεις να παραμένουν ίδιες,αλλά οι απαντήσεις να ποικίλουν ή μάλλον αυτό είναι το ωραίο..... Με τούτα και με εκείνα είχε καιρό να χαλαρώσει,καιρό να ζήσει το τώρα πάντα κόλλαγε στο παρελθόν προσπαθώντας να το αναλύσει,ή στο μέλλον πασχίζοντας να το προβλέψει. Και με όλες τις σκέψεις αυτές το τσιγάρο έφτανε στο τέλος του,το έσβησε νευριασμένα και απλά συνέχισε να ρουτινιάζει συνεχίζοντας την καθημερινότητα του,θέτοντας τα ερωτηματικά του και ψάχνοντας τις απαντήσεις του..... Αλλά για να μην νομίζετε κιόλας ότι έστω μια φορά ύστερα από όλα αυτά δεν ηρέμησε θα σας πω για ένα περιστατικό που τον έκανε απλά να εκτιμήσει το τώρα,το παρόν,τον ίδιο του τον εαυτό.....

Κάθονταν στο αμάξι και ήταν αγκαλιά,κοίταζαν την θέα και σκέφτονταν και οι δυο(αγαπημένο χόμπι τους).... Δεν γνωρίζονταν καλά αλλά  ήταν σαν να γνωρίζονταν μια ζωή,ήταν αγκαλιά και ο ήρωας μας μετά από πολύ καιρό,έπαψε να σκέφτεται για πριν και για μετά ζούσε το τώρα και ήταν εκεί,έβλεπε την θέα και το υπέροχο πρόσωπο δίπλα του και απλά σκεφτόταν ότι αν υπάρχει ψυχική ευδαιμονία,αυτή κρύβεται σε μικρές τέτοιες στιγμές.....και εκεί το έζησε,και πέθανε.... Πέθανε ένας εαυτός παλιός και γεννήθηκε ένας καινούργιος,γεμάτος νέες υποσχέσεις και όνειρα,γεμάτος ελπίδες και αγάπη για το τώρα..... Και ο παλιός εαυτός; Αυτός βρίσκεται καπου εκεί αγναντεύοντας την υπέροχη θέα,μιας και επιτέλους αναπαύτηκε......

Σημείωση: Ευχαριστώ όσους αποτελούν ερεθίσματα μου και σημεία αναφοράς μου.... Δινω μια υπόσχεση σε όλους εσάς και ελπίζω να την κρατήσω,σε όλους εσάς που με βοηθάτε να ειμαι αυτος που ειμαι εύχομαι να μπορέσω κάποια στιγμή να καταφέρω να σας αγαπήσω και να το νιώσετε.....και οταν το νιώσετε,δεν θέλω να με ευχαριστήσετε,η μεγαλύτερη ευχαρίστηση για μένα άλλωστε θα είναι να αφεθείτε..... Καληνύχτα σκέψεις μου......

Άργησα... Για να κάνω εντύπωση!

Βρε,βρε! Σας επέστρεψα έπειτα από ένα δίμηνο,ανανεωμένος και ευτυχισμένος! Δεν ξέρω τι ακριβώς δεν πιάνετε από το είμαι καλά όσοι δεν το πιάνετε αλλά ναι βρε είμαι νομίζω πως προς το παρόν έχω καταλήξει σε πολλά και είναι καλό αυτό για κάποιον που είναι επί μονίμου βάσεως,τρικυμία εν κρανίω. Νομίζω ότι μετά ότι έχω περάσει τα τελευταία 3 χρόνια το αξίζω... Αυτό που τα 3 αυτά χρόνια τα κοτσάρω παντού ειναι τραγικό,μπορώ να ευχαριστήσω την μαμάκα μου για αυτό μου τα κοπανάει συνέχεια σε όλες τις συζητήσεις οπότε αναπόφευκτα καταλήγουν να ταιριάζουν παντού,αν και για μένα δεν είναι έτσι,αποτελούν σημείο αναφοράς στα πάντα... Τι ηταν για μένα αυτά τα χρόνια; Να μια καλη ερώτηση! Για μένα υποθέτω πως ηταν μια διαδικασία εύρεσης του Σωκράτη,εννοείται πως δεν ξέρω απόλυτα τον εαυτό μου αυτό δεν το μαθαίνεις ποτέ,απλά μπορώ να πω με σιγουριά ότι συγκριτικά με τότε τον πάω λιγο παραπάνω τον τύπο αυτόν και νομίζω τον σκέφτομαι λιγο περισσότερο.... Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κάνω τις πατάτες μου και εγώ σαν άνθρωπος... Γιατί πατάτες και όχι λάθη θα μου πει κάποιος; Γιατί απλά φίλτατε ή φίλτατη κατ' εμέ δεν υπάρχει πράξη λάθος και σωστή, η πράξη είναι πράξη απλά αν γινόταν διαφορετικά θα είχε άλλα αποτελέσματα αυτό και μόνο αυτό... Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι πολλές φορές το "λάθος" μας οδήγησε στο "σωστό" και το ανάποδο,οπότε ας αφήσουμε λέω γω το να παίζουμε με έννοιες που έχουν τόσο μεγάλη βαρύτητα και ας συγκεντρωθούμε... Και γιατί να συγκεντρωθούμε κύριε μου θα μου πείτε; Σωστά γιατί όμως να μην συγκεντρωθούμε; Χμ,δεν ξέρω τι να απαντήσω και πως να κλείσω αυτήν την ρημαδοανάρτηση που ξέφυγε άπειρα, θα πω ότι πολλές φορές ψάχνουμε να μας βρούμε στο πλήθος,στους πολλούς,εκεί που είναι όλοι.... Εε κάποιοι δεν είμαστε εκεί ρε μωρά ας το παραδεχτούμε εννοω να το παραδεχτείτε....

Υ.Γ. 1 Σταματήστε να συγκεντρώνεστε γιατί νομίζω πως απλά κάνετε μια μάζα ηλιθίων, επίσης διασκορπισμένοι νομίζω ότι εκπροσωπείτε πιο ωραία το άτομο και την διαφορετικότητά σας!

Υ.Γ. 2 ωχ,άρχισε παλι τα υστερόγραφα αυτός......

Υ.Γ. 3 λέω να την κάνω κούρασα ολίγον τι τα κολλημένα σας μυαλά και δεν το θέλω διόλου μωράκια μου....

Υ.Γ. 4 να ευχαριστήσω τα άτομα που με ανέχονται ΟΛΑ

Υ.Γ. 5 Μαμάκα μου,γλυκιά μου μαμάκα οι βραδινές βάρδιες σε πειράζουν δεν θέλω να σε θείξω! Σε αγαπάμε ΟΛΟΙ! Ανέχε μας να σε ανεχόμαστε αυτό και μόνο αυτό λοβ!

Υ.Γ. 6 Τις καληνύχτες και τα respectια μου σε όλα άτομα που με αγαπάνε,θέλει θάρρος και τόλμη να με αγαπάς και να είσαι δίπλα μου!

Γιόλο γατάκιαααααα! ❤️