Δεν ξέρω γιατί δίνω για τίτλο το ομότιτλο τραγούδι του Bob Dylan ίσως για να σας προτρέψω να το ακούσετε..
Ένα έχω να πω δεν πετάς έτσι αναμνήσεις από τις οποίες έχεις εμπειρίες ακόμα και αν έχεις μαλακιστεί αγρίως και φταις (για εμένα μιλάμε πάντα) και συνεχίζω αγαπητό κοινό που διαβάζεις και αναρωτιέσαι και μου φτάνει που ξέρω εγώ τι λέω και χαίρομαι για αυτό χαίρομαι που συνειδητοποιώ τι λέω,χαίρομαι που ζω,που ξύπνησα σήμερα και είμαι καλά και όλοι αυτοί που αγαπάω είναι καλά και υγιείς και χαίρομαι που ξύπνησα και μπορώ να θυμηθώ αυτές τις υπέροχες αναμνήσεις...
Δεν πετάω τίποτα για μια μαλακία αλλά κοίτα δεν σε θεώρησα δεδομένη άνοιξες την πόρτα και έφυγες γιατί έτσι ήθελες γιατί έτσι το έφεραν τα πράγματα και ναι εγώ δεν σε πίεσα να μείνεις,ούτε να θυσιάσεις,ούτε να κάνεις κάτι που δεν θες εκεί είναι η διαφορά σε άφησα έστω από μαλακία μου να ζήσεις κάτι καινούργιο να ανοίξεις τα φτερά σου και να φύγεις και δεν πέταξα τίποτα από εσένα.. Δεν έχουν νόημα αυτά που λέω αλλά χέστηκα τα λέω γιατί κάπου εκεί εύχομαι να θυμάσαι ότι είχαμε περισσότερες καλές αναμνήσεις από ότι κακές και εγώ τις κρατάω σου χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ..Άνοιξε τα φτερά σου και φύγε εγώ θα σε περιμένω πάντα και το ξέρεις..Ξέρεις που θα με βρεις θα είμαι στις σκέψεις μου... ;)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ακόμα απάντησαν στις Σκέψεις του