Αυτό που καταφέρνει κάθε χρόνο το ρημαδοφθινόπωρο να μας κάνεις σκατά άνευ λόγου και αιτίας δεν θα το καταλάβω ποτέ, έχει αυτό το ΟΣΟ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΕΙΣ,ΤΟΣΟ ΜΕ ΠΟΡΩΝΕΙΣ. Κάθε χρόνο αναμένω το φθινόπωρο σαν ηλίθιος και πάντα για έναν αδιανόητο λόγο με κάνει σκατά χωρίς συγκεκριμένες καταστάσεις και πρόσωπα,ίσα-ίσα για να με κάνει.... Τι σκατά? Και από εκεί που ακούς την ωραία την dance την μουσική που θυμίζει καλοκαίρι(με ότι αυτό συνεπάγεται), να σου στην playlist του κινητού το πολυαγαπημένο Bloodstream των υπέροχων Stateless ικανό και με το παραπάνω ν σε ρίξει στις σκέψεις σου,στα υπαρξιακά σου σε έναν κόσμο που βλασφημάμε την ώρα και την στιγμή που πατάμε το πόδι μας εκεί,αλλά συνάμμα γουστάρουμε άπειρα... Τον κόσμο του φθινοπώρου.................
Πάρτε τα τσάγια,τα χαμομήλια σας άντε μέχρι και λικεράκι σας επιτρέπω και βυθιστείτε στο υπέροχο ψυχοπλάκωμα του φθινοπώρου... Εθιστικό εε? ήπια μορφή αγαπητό κοινό μετά θα έρθει ο Χειμώνας ό ενας και μοναδικός να τα κάνει όλα λίμπα,να τα κάνει ''κρύο,καιρός για δύο'' φάση να φάτε γερή κατάθλιψη,να ψάχνετε απεγνωσμένα για το άλλο σας μισό και για τσιτσινίσματα επί του καναπέως κοιτώντας το ζευγαράκι στο Notebook που φιλιέται σαν να μην υπάρχει όχι αύριο αλλά και σήμερα και χθες....Έτσι λοιπόν κράξτε το αγαπητό φθινόπωρο,είδος προπόνησης θεωρείται, έρχεται ο Μέγας Χειμώνας με τις βολτίτσες στην κρύα Αθήνα και πολλά άλλα που δεν τα γράφω τα φαντάζεστε και μόνοι σας και ανατριχιάζετε(με την καλή έννοια)... Καλή συνέχειαααααα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ακόμα απάντησαν στις Σκέψεις του