Never let me go!

Τέλος.... Ή απλά μια καινούργια αρχή! Παραλείπω τα βασικά(π.χ. πως έγραψα κλπ.) γιατί είναι όλα καλά! Αντίο Γυμνάσιο... Πώς πέρασαν έτσι 3 χρόνια..Μερικά βήματα κοντά στον θάνατο ή στην λύτρωση.. Νομίζω πως όλα έχουν φτιάξει τουλάχιστον έτσι δείχνουν,έτσι πιστεύω,έτσι ελπίζω! Γράφω γιατί θέλω να αφιερώσω,αρχικά στα άτομα που με συντρόφεψαν φέτος αυτά που ήταν δίπλα μου κάθε στιγμή,αυτά που δεν με πλήγωσαν,αυτά που στάθηκαν εκεί διατεθειμένα να φάνε και σφαίρα για εμένα..Δεν λέω ονόματα,δεν θέλω αυτοί που τους αφορά ξέρουν ποιοι είναι και πιστεύω πως ξέρουν πόσο πολύ τους αγαπάω..Σας ευχαριστώ πολύ κυρίως που με βοηθήσατε να σηκωθώ και να σταθώ στα πόδια μου..Σας είμαι ευγνώμων... Θα ήθελα να κάνω λόγο και για εσένα ξέρεις ποια είσαι εσύ πάλι ονόματα δεν αναφέρω σ'αγαπάω πολύ και το ξέρεις και ας σε πρήζω,ας σου λέω μαλακίες,ας τσακωνόμαστε..Εγώ σ'αγαπάω οριστικά και αμετάκλητα.. ;) Να γυρίσω στην τάξη μου λατρεμένο μου Γ4,αγαπημένες μου αναμνήσεις.. Δεν θα σας ξεχάσω ποτέ και αυτό το υπόσχομαι με όλη μου την ψυχή και όλο μου το θέλω.. Μην με ξεχάσετε και εσείς και εγώ σας αγαπάω πάρα πολύ..Μια συμβουλή never let your memories go,προχωρήστε μπροστά και ανανεώστε το στοίχημα με το εαυτό σας θα τα καταφέρετε..Καλή καινούργια αρχή και καλή επιτυχία στην υπόλοιπη ζωή σας εγώ θα είμαι πάντα στο ακροατήριο σας θα σας χειροκροτώ και θα σας επευφημώ! Τέλος καλό καλοκαίρι σε όλο μου το κοινό πολύ αγάπη και ελπίδα για το καλοκαίρι.. Ευχαριστίες και στο δικό μου "ακροατήριο" που είναι δίπλα μου και με στηρίζει.... Και να θυμάστε η ζωή προχωράει με τις αναμνήσεις ζήστε την κάθε στιγμή με ένα χαμόγελο(όπως λέει μια ψυχή που λατρεύω) και προχωρήστε μπροστά! Καλή συνέχεια :')