Με τρομάζει το γεγονός στο ότι είμαι καλά και ζωντανός και που επιτέλους βγήκα από αυτόν τον εφιάλτη απλά μάλλον αυτό οφείλεται για μια ακόμη φορά στον επιπόλαιο και απαισιόδοξο χαρακτήρα μου..
Για την ακρίβεια αυτό που με κράτησε ζωντανό όλη αυτή την περίοδο και που με απέτρεψε από το να φουντάρω από το μπαλκόνι ήταν το ότι είχα άτομα δίπλα μου..Λάθος έχω άτομα δίπλα μου και πριν τα είχα δηλαδή και θα τα έχω..Άτομα πρόθυμα να ακούσουν και να βοηθήσουν.. Άτομα που δεν θα κρίνουν-γιατί πολύ απλά δεν τους όρισε κανείς κριτής-αλλά θα σταθούν δίπλα σου με μια διάπλατη μεγάλη αγκαλιά πρόθυμοι να σου προσφέρουν γαλήνη...Kαι αυτά τα άτομα ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου..
Σας υπόσχομαι θα κάνω θετικές σκέψεις και θα είμαι αισιόδοξος!
;-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ακόμα απάντησαν στις Σκέψεις του